China3 hours ago
၁၉၉၅ ခုနှစ်နောက်ပိုင်း မွေးဖွားသော အမြင်အာရုံချို့တဲ့သူ စာရေးဆရာမ လီယဉ်- “ရေးလိုက်တဲ့ စာလုံးတစ်လုံးစီတိုင်းကို အဝေးသို့ အပြေးအလွှားတက်လှမ်းနေတဲ့ ကျွန်မရဲ့ ခြေလှမ်းတွေအဖြစ် သဘောထားတယ်”
နန်နင်း၊ ဩဂုတ် ၁၄ ရက် (ဆင်ဟွာ) “စာရေးတာက မင်းအတွက် ဒီလောက်ခက်ခဲတာ၊ မင်းဘာလို့ စွဲစွဲမြဲမြဲ ဇွဲကောင်းနေရသေးလဲ” ဤကဲ့သို့မေးခွန်းများကို ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ လီယဉ်က “မသန်စွမ်းသူ တစ်ယောက်အတွက်ဆိုရင် ဘယ်အလုပ်ကမှ မလွယ်ပါဘူး။ စာရေးတာက အဓိပ္ပာယ်ပြည့်ဝတဲ့ ကိစ္စဖြစ်သလို ကျွန်မရဲ့ ဝါသနာ၊ ကျွန်မရဲ့ ပျော်မွေ့ရာဖြစ်တယ်၊ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ...
