အသက် ၁၀၁ နှစ် အရွယ် ဖက်ဆစ်ဂျပန်တော်လှန်ရေး စစ်သည်ကြီး လီတယ်ဖူ – “သူရဲကောင်းလို့ မဆိုဝံ့ပါဘူး၊ ရဲရင့်သူလို့သာ ဆိုနိုင်တယ်”

ဝူဟန့်၊ ဩဂုတ် ၂၀ ရက် (ဆင်ဟွာ)

ဩဂုတ်လသည် မြစ်ကမ်းနားမြို့လေးက အပူလှိုင်းထန်ချိန်ဖြစ်သည်။
ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်က ပုစဉ်းရင်ကွဲသံက တစ်ချက်ချက်မြည်နေသည်။ အသက် ၁၀၁ နှစ် မွေးနေ့ကို မကြာသေးမီက ဖြတ်သန်းခဲ့သည် ခုခံတော်လှန်ရေးစစ်သည်ကြီး လီတယ်ဖူက ဝါကျင်ကျင်ဖြစ်နေသော စစ်ဝတ်စုံ ဓာတ်ပုံဟောင်းကို ဖြေးညှင်းစွာ ချလိုက်ရင်း လာရောက်ဂါရဝပြု တွေ့ဆုံမေးမြန်းသည့် သတင်းထောက်လေးကို လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်း ၈၀ ကျော်က ခုခံတော်လှန်ရေးစစ်ပွဲ အဖြစ်ဟောင်းများကို ပြန်ပြောင်းအောက်မေ့ကာ ပြောပြနေသည်။

၁၉၃၈ ခုနှစ် ဆန်းတုန်းပြည်နယ် တောင်ပိုင်းဒေသတွင် ဖြစ်သည်။ ဂျပန်ကျူးကျော်သူများ၏ အမြောက်ကျည်ဆန်များကြောင့် အလုပ်သမားအများအပြား အလုပ်လက်မဲ့ဖြစ်ကြရာ ရထားလမ်းရေးရာဌာနတွင် အလုပ်လုပ်သူ လီတယ်ဖူနှင့် ဖခင်ဖြစ်သူလည်း ဝင်ငွေရသည့် လမ်းကြောင်း ပျောက်ဆုံးသွားပြီး တစ်မိသားစုလုံး ကျဉ်းထဲကျပ်ထဲ ကျခဲ့ရသည်။

“ဂျပန်တွေကို မောင်းထုတ်မယ်၊ တိုင်းပြည်ပျက်တဲ့ သူ့ကျွန် မလုပ်ဘူး။”
၁၉၃၉ ခုနှစ်တွင် အသက် ၁၅ နှစ်အရွယ်သာရှိသေးသည့် လီတယ်ဖူသည် ဖခင်ဖြစ်သူနှင့်အတူ အလုပ်လက်မဲ့ မီးရထားလုပ်သား တစ်ဆယ်ကျော်နှင့်ဖွဲ့စည်းထားသော ဖက်ဆစ်ဂျပန် ခုခံတော်လှန်ရေးတပ်ဖွဲ့တွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။

“ကျုပ်တို့ ဝက်အူတွေကို ဖြုတ်တယ်။ ရထားသံလမ်းကို ဖြုတ်ထုတ်ပစ်တယ်၊ ဂျပန်စစ်တပ် သယ်ယူပို့ဆောင်တဲ့မီးရထားကို ဖျက်ဆီးပစ်တယ်” ဟု လီဖူတယ်က အတိတ်ကို အောက်မေ့ရင်း ပြောသည်။
နောက်ပိုင်းတွင် လီတယ်ဖူနှင့် ဖခင်ဖြစ်သူတို့ အမှတ် ၈ စစ်ကြောင်းတပ်မတော်တွင် ပါဝင်ခဲ့သည်။ ဖခင်ဖြစ်သူက တပ်စိတ်မှူးအဖြစ် တာဝန်ပေးခံရသလို လီတယ်ဖူက အမှတ် ၈ စစ်ကြောင်းတပ်မတော်၏ စစ်သည်တစ်ဦး ဖြစ်လာသည်။

“ဒီကောင်တွေကို တိုက်ခိုက်တဲ့ တပ်ဖွဲ့မှာ ပါဝင်နိုင်တာ ကျုပ် သိပ်ကိုဂုဏ်ယူမိတယ်” ဟု လီတယ်ဖူက သတင်းထောက်ကို ပြောသည်။
၎င်းတို့အနေဖြင့် သေနတ်ပစ်လေ့ကျင့်ရင်း စာသင်ယူရကြောင်း၊ ကျေးရွာအသီးအသီးကို သွား၍ ဂျပန်ကျူးကျော်သူများအား အတူတကွ ခုခံတော်လှန်ရန် ပြည်သူများကို ဖြန့်ချိ၊ စည်းရုံး၊ စုစည်းရကြောင်း လီတယ်ဖူက ပြောသည်။

၁၉၄၀ ပြည့်နှစ်တွင် လီတယ်ဖူသည် တရုတ်ကွန်မြူနစ်ပါတီ၏ ပါတီဝင်တစ်ဦး ဖြစ်လာသည်။
“တစ်ခါက အထက်က အမိန့်ချပြီး ကျုပ်တို့ကို ဂျပန်စစ်စခန်းတစ်ခုကို အမြစ်လှန်ဖို့ ညွှန်ကြားခဲ့တယ်” ၊ ယင်းစခန်းမှာ မြေမျက်နှာသွင်ပြင်အနေအထားကြောင့် ခံစစ်လွယ်သော်လည်း ထိုးစစ်ခက်ခဲလှကြောင်း လီတယ်ဖူက ပြန်လည်အောက်မေ့ကာ ပြောပြသည်။

“ဒီကောင်တွေကို တိုက်ဖို့ဆိုရင် သေမှာမကြောက်ဘူး၊ သူရဲဘောင်ကြောင်သူတော့ ဘယ်တော့မှ မလုပ်ဘူး”
လီတယ်ဖူနှင့် ၎င်း၏စစ်သည်ရဲဘော်များသည် ရန်သူ၏အပြည့်အဝ သာလွန်သည့် ပစ်ခတ်မှုများကို ရင်ဆိုင်ကာ ရဲဝံ့စွာ အပြင်းအထန်တိုက်ခိုက်၍ စခန်းသိမ်းခဲ့သည့်အပြင် ဂျပန်စစ်သားအချို့ကိုလည်း အရှင်ဖမ်းဆီးနိုင်ခဲ့ကြောင်း ၎င်းက ဆိုသည်။

၁၉၄၃ ခုနှစ်တွင် လီတယ်ဖူသည် နောက်ပိုင်းတွင် “ရထားလမ်း ပြောက်ကျားတပ်” ဟု အမည်ရသည့် တပ်ဖွဲ့တွင် တပ်ဖွဲ့လတ်နည်းပြအဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့သည်။
“ကျုပ်တို့ မီးရထားပေါ်တက်ပြီး ပစ္စည်းယူတယ်၊ တံတားတွေကို ဖောက်ခွဲတယ်၊ ရထားလမ်းတွေကို ဖြတ်တောက်တယ်။ ဂျပန်စစ်တပ်ရဲ့ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးလမ်းကြောင်းကို ဖျက်ဆီးတယ်၊ ဂျပန်စစ်တပ်ရဲ့ စစ်လက်နက်ခဲယမ်း အထောက်အပံ့ပစ္စည်းတွေကို ဖြတ်ယူတယ်။ ရန်သူရဲ့ ရင်ဝကို ထိုးသွင်းတဲ့ သံမဏိဓားလိုပဲ၊ ရန်သူတွေ ခြောက်ခြားအောင် တိုက်ခိုက်နိုင်ခဲ့တယ်” ဟု လီတယ်ဖူက အတိတ်ကအကြောင်းကို ပြန်ပြောပြသည်။

ရထားလမ်း ပြောက်ကျားတပ်ကို ရင်ဆိုင်ရန်အတွက် ဂျပန်စစ်တပ်က “ပြောက်ကျားတပ်” ဟန်ဆောင်သည့် တပ်ဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကို ဖွဲ့စည်းထားပြီး ကျေးရွာများသို့ သွားကာ တစ်အိမ်ချင်းစီ တံခါးခေါက်သည်။ ၎င်းတို့အား မည်သူတံခါးဖွင့်ပေးလျှင် ဖွင့်ပေးသူအား ရထားလမ်းပြောက်ကျားတပ် သတင်းပေးအဖြစ် သဘောထားရာ အရပ်သားပြည်သူ ဆယ်ဦးကျော် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ဖမ်းခံခဲ့ရသည်။

လီတယ်ဖူနှင့် ရဲဘော်ရဲဘက်များသည် ယင်းအယောင်အဆောင် “ပြောက်ကျားတပ်” ကို အရေးပေါ်လိုက်လံတိုက်ခိုက်ခဲ့ရာ ၎င်းတို့ အပြန်နေရာတွင် ကင်းပုန်းထောင်၍ ၎င်းတို့အားလုံးကို သုတ်သင်နိုင်ခဲ့ပြီး ဖမ်းဆီးခံခဲ့ရသော လူထုကို ကယ်ဆယ်နိုင်ခဲ့သည်။

၁၉၄၅ ခုနှစ် ဩဂုတ်လတွင် ခြွင်းချက်မရှိ လက်နက်ချကြောင်း ဂျပန်ကြေညာခဲ့သည်။

ယင်းနှစ်ဆောင်းရာသီတွင် ရထားလမ်း ပြောက်ကျားတပ်ဖွဲ့ဝင် တစ်ဦးအနေဖြင့် လီတယ်ဖူသည် ၎င်း၏ တစ်ဘဝလုံးစာ ဂုဏ်ယူဖွယ်ရာမြင်ကွင်းဖြစ်သည့် ရှားကိုးရထားဘူတာတွင် ဂျပန်စစ်သား တစ်ထောင်ကျော်က ၎င်းတို့ထံလက်နက်ချ အညံ့ခံမှုကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။

၁၉၈၀ ပြည့်နှစ် ပင်စင်ယူပြီးနောက် လီတယ်ဖူသည် ဝါဒအကြောင်း မိတ်ဆက်ပြောကြားသူ စေတနာ့ဝန်ထမ်း ဖြစ်လာခဲ့ပြီး ဌာနဆိုင်ရာ၊ စာသင်ကျောင်းနှင့် ကုမ္ပဏီလုပ်ငန်းဌာနများသို့ ထဲထဲဝင်ဝင် သွားရောက်၍ ဖက်ဆစ်ဂျပန် ခုခံတော်လှန်ရေးအတွေ့အကြုံနှင့် တော်လှန်ရေး၏ ကောင်းမွန်သည့် အစဉ်အလာများကို ပြောကြားလေ့ရှိသည်။

“ဒီနေ့ရလာတဲ့ ချမ်းမြေ့မှုဆိုတာ မလွယ်ကူဘူးဆိုတာကို မမေ့ပါနဲ့။ ပညာကောင်းကောင်းသင်ပြီး အမိတိုင်းပြည်ကို ကျေးဇူးဆပ်ရမယ်” ဟု ဝူဟန့်မြို့ ဝူလော်လုမူလတန်းကျောင်းလေးတွင် လီတယ်ဖူက အနီရောင် လည်စည်းပဝါစည်းထားသည့် မူလတန်းကျောင်းသား၊ ကျောင်းသူများအား ၎င်း၏ မျှော်လင့်ချက်ကို ပြောပြလျက်ရှိသည်။

“အဘိုးကို လေးစားတယ်။ အဘိုးတို့ သူရဲကောင်းတွေရဲ့စွမ်းဆောင်ချက်နဲ့ ဒီနေ့ ချမ်းမြေ့တဲ့ဘဝကို လဲလာရတယ်” ဟု လူငယ်လူရွယ်များက လီတယ်ဖူကို လေးစားသမှုပြောသည့်အခါတိုင်းတွင် ယင်းစစ်သည်ကြီးက “သူရဲကောင်းလို့ မဆိုဝံ့ပါဘူး၊ ရဲရင့်သူလို့သာ ဆိုနိုင်တာပါ” ဟု တီးတိုးရေရွတ်လေ့ရှိပေသည်။ (Xinhua)

တရုတ်နိုင်ငံ ဖော်ယန်လမ်း မူလတန်းကျောင်း ဟောပြောပွဲကာလတွင် ကျောင်းသူတစ်ဦးက လီတယ်ဖူအား အနီရောင်လည်စည်းပဝါ စည်းပေးနေသည်ကို တွေ့ရစဉ် (ဆင်ဟွာ)

——————
(Chinese Version)
101岁抗战老兵李德富：“不敢称英雄，只能说英勇”
新华社武汉8月19日电 题：101岁抗战老兵李德富：“不敢称英雄，只能说英勇” 　　新华社记者李萌萌
八月江城，热浪翻滚。
窗外蝉鸣阵阵，刚刚过完101岁生日的抗战老兵李德富，缓缓放下早已泛黄的军装旧照，向前来拜访的记者回忆起80多年前的抗战往事——
1938年，鲁南大地。日本侵略者的炮火使得大量工人失业，在铁路部门做工的李德富和父亲也失去了收入来源，一家人陷入困境。
“赶走小日本，不当亡国奴。”1939年，年仅15岁的李德富跟随父亲，加入了当地一支由十几个失业铁路工人组织的抗日队伍。“我们拧下螺丝，拆开铁轨，摧毁日军的运输火车。”李德富回忆。
后来，李德富和父亲又加入了八路军。父亲被任命为班长，李德富成为一名八路军战士。
“能加入打鬼子的队伍，我觉得特别光荣。”李德富告诉记者，他们一边练打枪，学文化；一边跑遍各个村庄，开展宣传动员，组织群众一起反抗日本侵略者。
1940年，李德富成为一名中国共产党党员。
“一次，上级下达命令，要求我们拔掉一个日军据点。”李德富回忆，那个据点由于地势原因，易守难攻。
“打鬼子就要不怕死，决不当孬种。”李德富和战友们冒着敌人绝对优势的火力，猛攻猛打夺取了据点，还活捉了数名日军。
1943年，李德富被派往后来有着“铁道游击队”之称的队伍担任中队指导员。
“我们扒火车、炸桥梁、断铁路，破坏日军的运输线、截获日军的军火物资，就像插入敌人胸膛的钢刀，打得敌人魂飞胆丧。”李德富回忆道。
为了对付铁道游击队，日军组织了一支队伍伪装成“游击队”，到村子里挨家挨户敲门，谁给他们开门就将谁当作铁道游击队的情报员，先后有十几名群众被捕。
李德富和战友们紧急追击这支假“游击队”，在其回撤途中设置了伏击圈，将他们全部歼灭，并救下了被捕群众。
1945年8月，日本宣布无条件投降。
这一年冬天，作为铁道游击队的一员，李德富亲眼见证了让他终身自豪的一幕：沙沟火车站，千余名日军向他们缴械投降。
1980年离休后，李德富成为一名义务宣讲员，经常深入机关、学校和企事业单位，讲述抗战经历和革命优良传统。
“不要忘记今天的幸福来之不易！好好学习，报效祖国。”在武汉市武珞路小学，李德富向一群戴着红领巾的小学生们道出自己的期盼。
“向您致敬！你们的英雄事迹换来了今天的幸福生活。”每当有年轻人向李德富表达敬意，这位老兵总呢喃着：“不敢称英雄，只能说英勇。”（完）
1. 李德富为汉口鄱阳街小学师生进行爱国主义教育演讲
2. 在鄱阳街小学演讲活动期间，学生为李德富系红领巾