အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသတွင် အပြန်အလှန်တုံ့ပြန်လက်စားချေမှုသံသရာ အဆုံးသတ်ချိန်တန်ပြီ

ကိုင်ရို၊ အောက်တိုဘာ ၈ ရက် (ဆင်ဟွာ)
ဂါဇာကမ်းမြောင်ဒေသတွင် နောက်ဆုံးပဋိပက္ခဖြစ်ပွားမှုမှာ အချိန်တစ်နှစ်တာကာလအတွင်း ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်လာပြီဖြစ်သလို အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသသည် အကြမ်းဖက်မှုအရှိန်မြင့်တက်လာသည့် သတိပေးခေါင်းလောင်းသံများ ထွက်ပေါ်လာကာ ဒေသတစ်ခုလုံးကို လွှမ်းမိုးခြိမ်းခြောက်လာသော ကြောက်မက်ဖွယ်အကြမ်းဖက်မှုသံသရာ၌ ဒေသတွင်းနိုင်ငံနှင့် အဖွဲ့များ ပိတ်မိလျက်ရှိသည်။
ပင်လယ်နီတွင် ဟူသီတို့၏ တိုက်ခိုက်များက အီရန်နှင့် အစ္စရေးကြား တင်းမာမှုအရှိန်ကို မြင့်တက်လာစေရန် အမေရိကန်က စစ်ရေးအရကြားဝင်စွက်ဖက်မှု ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ကာ ဒေသတွင်း၌ ပိုမိုကျယ်ပြန့်သော ပဋိပက္ခစစ်ပွဲကမ်းပါးပေါ်သို့ မတည်မငြိမ်ရောက်ရှိလာခဲ့သည်။
အောက်တိုဘာလဆန်းပိုင်းမှစ၍ လက်ဘနွန်နိုင်ငံသည် အစ္စရေးနိုင်ငံ၏ “အကန့်အသတ်ဖြင့် မြေပြင်စစ်ဆင်ရေးများ” ကြောင့် အရပ်သားများ‌ရွှေ့ပြောင်းမှုနှင့် သေဆုံးမှုများ သိသိသာသာဖြစ်ပေါ်ခဲ့သလို ပိုမိုကျယ်ပြန့်၍ အန္တရာယ်များသော ပဋိပက္ခအကျပ်အတည်းအတွင်းသို့ သက်ဆင်းသွားခဲ့သည်။
အဆိုပါ ဖြစ်ရပ်များမှာ တစ်ခုတည်းသီးသန့်ဖြစ်နေသော ကိစ္စရပ်များကားမဟုတ်ချေ။ ၎င်းတို့သည် ဂါဇာဒေသတွင် လက်ရှိဖြစ်ပွားနေသော ပဋိပက္ခပေါ် အခြေတည်ထားပြီး တစ်ခုနှင့် တစ်ခုချိတ်ဆက်နေသည့်ဖြစ်ရပ်များပင် ဖြစ်သည်။ အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသ၏ ကြောက်မက်ဖွယ် အပြန်အလှန်လက်တုံ့ပြန်လက်စားချေမှုသံသရာက ထိန်းချုပ်မှုကင်းမဲ့လာကာ ဒေသတွင်းပြိုင်ဘက်များအကြား တိကျသောအကြောင်းရင်းနှင့် ထိန်းကွပ်မှု ပိုမိုကြိုးပမ်းဆောင်ရွက်ရန် လိုအပ်နေပေသည်။
ထို အကြမ်းဖက်မှုအတွင်း ထိတ်လန့်ဖွယ်သက်ဆင်းလာမှုကို ချေဖျက်ရန် ဦးစားပေးလုပ်ဆောင်ရမည့်အရာမှာ ဂါဇာဒေသရှိ ပဋိပက္ခကို ရပ်တန့်ရမည်ဖြစ်သည်။
ထို့အပြင် ဂါဇာဒေသတွင် လူသေဆုံးမှုမှာလည်း မြင့်တက်လျက်ရှိသည်။ ယင်းဒေသ၌ လူသေဆုံးမှု အရေအတွက်မှာ ၄၂,၀၀၀ နီးပါးရှိလာခဲ့ရာ ထိုပမာဏမှာ ယင်းဒေသရှိ လူဦးရေ၏ ၂ ရာခိုင်နှုန်းခန့်ရှိသည်။ ဒေသခံ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းကျော်မှာ ၎င်းတို့၏နေအိမ်များမှ စွန့်ခွာခဲ့ရကာ အစ္စရေး၏ မကြာခဏ ရွှေ့ပြောင်းရေးအစီအစဉ်များအောက်တွင် ဘေးကင်းရာနေရာများ ရှာဖွေရန် အချိန်နှင့်အမျှ ထွက်ပြေးနေရသော်ငြားလည်း လွတ်မြောက်ရာလမ်းကားမရှိသေးချေ။
အလားတူ အစ္စရေးဘက်ခြမ်းတွင်လည်း ယမန်နှစ် အောက်တိုဘာ ၇ ရက် တိုက်ခိုက်မှုများကြောင့် ယခုနှစ် အောက်တိုဘာ ၂ ရက်အထိ စာရင်းများအရ အစ္စရေးနိုင်ငံသားနှင့် နိုင်ငံခြားသား (အစ္စရေးရှိ အမေရိကန်နိုင်ငံသား ၄၆ ဦး အပါအဝင်) ၁,၂၀၀ ဦး သေဆုံးခဲ့ပြီး ဂါဇာ၌ အစ္စရေးမြေပြင်စစ်ဆင်ရေးများ စတင်ချိန်မှစ၍ အစ္စရေးစစ်သား ၃၄၆ ဦးထက်မနည်း သေဆုံးခဲ့ကြောင်း မီဒီယာသတင်းများ၌ ဖော်ပြထားသည်။
ထိုကဲ့သို့ လူသားများသေဆုံးမှုမြင့်တက်လာခြင်းက အကြမ်းဖက်မှု အဆုံးသတ်ရန်နှင့် သင့်လျော်သောအဖြေ ရှာဖွေရန် အရေးတကြီး လိုအပ်နေသည်ကို မီးမောင်းထိုးပြလျက်ရှိနေသည်။
သတိပေးခေါင်းလောင်းသံဖြစ်သော အဆိုပါ ကိန်းဂဏန်းများက လူအများအပြားသေဆုံးမှုကို လေးလေးနက်နက် အာရုံစိုက်ရန် ပျက်ကွက်ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ မိသားစုများ တကွဲတပြားဖြစ်ခြင်း၊ အသက်မွေးဝမ်းကျောင်းလုပ်ငန်းများ ပျက်စီးခြင်း ကြုံတွေ့ခဲ့သလို မျိုးဆက်သစ်ကလေးငယ်များမှာ ကြောက်ရွံ့မှုစိတ်ဒဏ်ရာများ ရရှိခဲ့ကြသည်။ ယင်းမှာ ပဋိပက္ခဒဏ်ဆက်လက်ခံစားနေရသည့် ဂါဇာပြည်သူများ၏ ဖြစ်ရပ်ဆိုးတစ်ခုဖြစ်ပြီး မည်သည့်အချိန်တွင် ဆုံးခန်းတိုင်မည်ကိုလည်း မသိရသေးပေ။
သို့ရာတွင် နိုင်ငံတကာအသိုင်းအဝိုင်း၏ တုံ့ပြန်မှုကလည်း စိတ်ပျက်ဖွယ်အတိဖြစ်နေသည်။ အထူးသဖြင့် အမေရိကန်နိုင်ငံက ကိုယ်ကျင့်သိက္ခာမရှိသောအခန်းကဏ္ဍမှပင် ပါဝင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အမေရိကန်အနေဖြင့် ငြိမ်းချမ်းရေးလုပ်ဆောင်ရန် တိုက်တွန်းလျက်ပင် အစ္စရေးအား စစ်ရေးအကူအညီများ ဆက်လက်ပေးအပ်လျက်ရှိရာ ပဋိပက္ခများကို ဆက်လက်ဖြစ်ပွားနေစေသည်။
အစစ်ဆေးမရှိသော ပံ့ပိုးကူညီမှုက အစ္စရေး၏ စစ်ရေးစွန့်စားမှုကို ရဲဆေးတင်ပေးလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်ကာ တာဝန်ယူမှုနည်းပါးစွာ စစ်ဆင်ရေးတိုးချဲ့ခွင့်ပေးလိုက်ခြင်းလည်းဖြစ်သည်။ ကုလသမဂ္ဂဆိုင်ရာ တရုတ်နိုင်ငံ အမြဲတမ်းကိုယ်စားလှယ် ဖုချုံး မှတ်ချက်ပြုထားခဲ့သလိုပင် အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသ ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် ကုလသမဂ္ဂ အထွေထွေညီလာခံ၌ ကမ္ဘာ့ခေါင်းဆောင်များစုဝေးရောက်ရှိနေချိန်တွင် အစ္စရေးက လက်ဘနွန်၌ စစ်ဆင်ရေးအရှိန်မြှင့်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်းသည် နိုင်ငံတကာတရားစီရင်ရေးနှင့် နိုင်ငံတကာဥပဒေ အခွင့်အာဏာကို မထီမဲ့မြင်ပြုလိုက်ခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။
အကြမ်းဖက်မှုသံသရာကို ရပ်ဆိုင်းစေရန်အလို့ငှာ နိုင်ငံအသိုင်းအဝိုင်းအနေဖြင့် စည်းလုံးရမည်ဖြစ်သလို ဒီမိုကရေစီကို ဦးထိပ်ထားရမည်ဖြစ်ပေသည်။
ငြိမ်းချမ်းရေးအတွက် တစ်သမတ်တည်းထောက်ခံအားပေးလျက်ရှိသော တရုတ်နိုင်ငံသည် သံတမန်ရေးနည်းလမ်းဖြင့် အဖြေရှာရာတွင် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်လျက်ရှိသည်။ လွန်ခဲ့သောတစ်နှစ်တာအတွင်း တရုတ်နိုင်ငံက ကုလသမဂ္ဂလုံခြုံရေးကောင်စီအတွင်း အပစ်အခတ်ရပ်စဲရေးအဖြေရှာမှုများကို ထောက်ခံအားပေးခဲ့သလို ပါလက်စတိုင်းအဖွဲ့များအကြား ပြန်လည်ပေါင်းစည်းရေးကိုလည်း ပံ့ပိုးဆောင်ရွက်ပေးခဲ့သည်။ တရုတ်နိုင်ငံ၏ ကြားဝင်စေ့စပ်မှုအရ ပါလက်စတိုင်းအဖွဲ့ ၁၄ ဖွဲ့သည် ငြိမ်းချမ်းရေးဆွေးနွေးပွဲအတွက် ဇူလိုင်လက ပေကျင်းမြို့တွင် တွေ့ဆုံခဲ့ပြီး ယင်းမှာ အေးစက်နေသောအခင်းအကျင်း၌ အရေးပါသောသံတမန်ရေးဆိုင်ရာ အခိုက်အတန့်ပင်ဖြစ်သည်။
ထို့ပြင် စက်တင်ဘာလက လုံခြုံရေးကောင်စီတွင် တရုတ်နိုင်ငံခြားရေးဝန်ကြီး ဝမ်ရိကလည်း နှစ်နိုင်ငံဖြေရှင်းမှုနည်းလမ်း ပြန်လည်စတင်ရန် ရည်ရွယ်လျက် အရေးပေါ် နိုင်ငံတကာငြိမ်းချမ်းရေးညီလာခံနှင့် ပါလက်စတိုင်းအရေး ဘက်စုံအဖြေရှာမှုအတွက် အကျိုးဆောင်ရန် တိုက်တွန်းခဲ့သည်။ ထိုအဆိုပြုချက်က နိုင်ငံတကာ၏ ထောက်ခံမှု ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်ရရှိခဲ့သလို ယုံကြည်စိတ်ချရသော ငြိမ်းချမ်းလမ်းကြောင်းကိုလည်း ဖော်ညွှန်းလျက်ရှိပေသည်။
ပဋိပက္ခအခြေအနေ ဒုတိယနှစ်အတွင်း ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်သည်နှင့်အမျှ နိုင်ငံတကာအသိုင်းအဝိုင်းအနေဖြင့် လူသားချင်းစာနာထောက်ထားမှုနှင့် လုံခြုံရေးအကျပ်အတည်းကို အပြည့်အဝဆောင်ရွက်နိုင်ရေး ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် အရေးတကြီးလိုအပ်နေပေသည်။
ဂါဇာပြည်သူများ၊ ပါလက်စတိုင်းနှင့် ကျယ်ပြန့်သော အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသသည် ထာဝရငြိမ်းချမ်းရေးရရှိနိုင်ရေးအတွက် နိုင်ငံတကာ၏ ဝိုင်းဝန်းကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုနှင့် ထိုက်တန်ပေသည်။ (Xinhua)

ဂါဇာကမ်းမြောင်ဒေသ မြောက်ပိုင်း ဂျဘာလီယာမြို့တွင် အစ္စရေးလေကြောင်းတိုက်ခိုက်မှုများကြောင့် အဆောက်အအုံ အပျက်အစီးများကြား လမ်းမတစ်နေရာတွင် ပါလက်စတိုင်းများကို ၂၀၂၄ ခုနှစ် အောက်တိုဘာ ၆ ရက်က တွေ့ရစဉ် (ဆင်ဟွာ)

……………………..
(English Version)
Xinhua Commentary: Middle East’s deadly cycle of reprisal must end
CAIRO, Oct. 6 (Xinhua) — As the world approaches the one-year mark of the latest Gaza conflict, the Middle East is spiraling into an alarming escalation of violence, with its nations and factions locked in a deadly cycle of violence that threatens to engulf the entire region.
From Houthi attacks in the Red Sea drawing U.S. military interferences to increased tensions between Iran and Israel, the region teeters on the brink of a wider conflagration.
Beginning in early October, Israel’s “limited ground operations” in Lebanon have led to significant civilian displacement and casualties, foreboding an even broader and more dangerous conflict.
These are not isolated incidents: They represent interconnected crises rooted in the ongoing conflict in Gaza. As the Middle East’s deadly cycle of reprisal is spiraling out of control, more efforts are needed to exert reason and restraint among regional rivals.
To break this vicious tailspin of violence, the foremost priority must be to halt the conflict in Gaza.
The toll is staggering. In Gaza, nearly 42,000 lives have been lost — a figure that represents about 2 percent of the population. More than 90 percent of residents have been uprooted from their homes, fleeing time and time again under frequent Israeli evacuation orders in search of safe havens that don’t exist.
On the Israeli side, as of Wednesday, more than 1,200 Israelis and foreign nationals (including 46 U.S. citizens in Israel) had been killed as a result of the October 7 attacks, and at least 346 Israeli soldiers were killed in battle since Israel’s military began ground operations in Gaza, according to media reports.
This escalating human cost highlights the urgent need for an end to the violence and the search for a sustainable solution.
Yet these numbers, alarming as they are, fall short of conveying the full depth of human tragedy. Families have been shattered, livelihoods erased, and an entire generation of children now bears the scars of trauma. This is the grim reality Gazans continue to face as the conflict rages on, with no clear end in sight.
The international community’s response, however, has been woefully inadequate. The United States, in particular, has played a role as morally bankrupt as it is historically myopic. While professing to call for peace, Washington has continued to provide substantial military aid to Israel, effectively enabling the continuation of the conflict.
This unchecked support has emboldened Israel’s military adventurism, allowing it to expand its operations with minimal accountability. As Fu Cong, China’s Permanent Representative to the UN, pointedly remarked, Israel’s decision to escalate its military campaign against Lebanon while world leaders gather at the UN General Assembly calling for peace in the Middle East is “nothing short of a mockery of international justice and the authority of international law.”
To disrupt this cycle of violence, the international community must unite and prioritize diplomacy.
China, a consistent advocate for peace, has played a critical role in seeking diplomatic solutions. Over the past year, China has promoted several ceasefire resolutions within the UN Security Council and facilitated internal reconciliation among Palestinian factions. Under Chinese mediation, 14 Palestinian factions met in Beijing for peace talks in July, a rare and significant moment of diplomacy in an otherwise bleak landscape.
At the UN Security Council in September, Chinese Foreign Minister Wang Yi called for an urgent international peace conference, aiming to restart the two-state solution and broker a comprehensive resolution to the Palestinian issue. This proposal has garnered broad international support and offers a credible path toward peace.
As the conflict lurches into its second year, the international community urgently needs to confront the full scale of a humanitarian and security crisis.
The people of Gaza, Palestine, and the broader Middle East deserve a concerted international effort to establish a lasting peace.
Photo 1: A Palestinian child is seen outside a tent at a displacement center in the city of Deir al-Balah in the central Gaza Strip, on Oct. 5, 2024. (Photo by Rizek Abdeljawad/Xinhua)
Photo 2: Palestinians are seen on a street between buildings destroyed in Israeli strikes in the northern Gaza Strip city of Jabalia, on Oct. 6, 2024. (Photo by Mahmoud Zaki/Xinhua)